مناطق مرده آبهای ساحلی در جهان
گسترش یافته است
عامل این تهدید، نیتروژن و فسفر حاصل از کودهای شیمیایی
و ترکیبات نیتروژنی حاصل از سوختهای فسیلی بویژه نیرو گاه ها و اتومبیل ها
ست که وارد آبها ها می شوند
ترجمه
کانون
ديده بانان زمين : طیبه موسوی - 2008 -August

مناطق مرده آبهای سواحل- "Dead
zones" in coastal waters
"در جهان گسترش یافته است
روز پنجشنبه دانشمندان
اعلام کردند : "نوااحی مرده"
آبهای ساحلی مناطقی از
فلات قاره
که آنچنان خالی از اکسیزن شده
floor so deprived of oxygen
که بیشتر موجودات دریا
زی نمی توانند در آنجا به زندگی ادامه دهند. گسترش ا ین پدیده در سرتاسر جهان
به مرحله هشدار رسیده است
بر اساس مطالعات
دانشمندان عامل این تهدید نیتروژن و فسفر حاصل از کودهای شیمیایی مصرف شده در
بخش کشاورزی است که پس از آبیاری مزارع وارد نهرها و رودها و رودخانه ها و سپس
دریاها گردیده و سواحل دریایی را آلوده کرده است ، علاوه بر این عامل دیگر
ترکیبات نیتروژنی حاصل از سوختهای فسیلی و بویژه نیرو گاه ها و اتومبیل ها نیز
از سطح زمین وارد آبهای سطحی شده و در ادامه مسیر به سواحل دریایی می رسند.
تنها در یک دهه اخیر یک
سوم از 405 ناحیه(
فلات قاره ) در
سراسر جهان در اثر این پدیده به نواحی مرده تبدیل شده اند ، که اگر مناطق ساحلی
آمریکا و اروپا را به آن بیافزاییم مساحت این نواحی مرده به حداقل 95 هزار مایل
مربع می رسد. بزرگترین ناحیه مرده به مساحت سی هزار مایل مربع در ساحل
دریای بالتیک است که در خلیج مکزیک در دهانه ورودی رود می سی سی پی و دیگری
در دهانه Yangtze River
رود یانگ تز چین در شرق دریای چین واقع شده است .
رابرت دیاز Robert Diaz از
دانشکده ویلیام و ماری ویرجینیا بخش علوم دریایی می گوید:
" این مسئله آنچنانکه در
گذشته فکر می کردیم دیگر یک مشکل منطقه ای یا محلی نیست بلکه واقعا یک مسئله
جهانی است."
وی که به بررسی امکان
تجدید حیات در طول این نواحی پرداخته است و با روتگر روزنبرگ Rutger Rosenberg
از دانشگاه گوتنبرگ سوئد همکاری می کند گفت:
" پیدایش این مسئله به بخش
کشاورزی مربوط است گرچه نیتروژن حاصل از بخش صنعت بویژه نیروگاه های برق نیز
در اینجا به وفور یافت شده است ."
از زمان آغاز این تحقیقات
در دهه 1960 تاکنون تقریبا هر 10 سال تعداد نواحی مرده ساحلی دو برابر شده
است. به طوریکه در پایان دهه 1960 تنها 39 ناحیه مرده وجود داشت و ودر پایان
دهه 1970 تعداد آنها به 36 ناحیه رسید و در پایان دهه 1980 تعداد این نواحی
132 ناحیه و در پایان دهه 1990 -301 ناحیه مرده شناسایی شد ه است.
بنا بر مطالعات انجام شده
ماهیگیری بی رویه – از بین رفتن زیستگاه های جانوران دریایی در اثر توسعه
شهرنشینی به سمت دریاها و رشد انفجاری جلبکهای مضر فشارهای اساسی را بر
اکوسیستم دریایی وارد کرده اند ، که همگی از مسائل محیط زیست جهانی است.
نواحی مرده زمانی بوجود می
آید که مواد مغذی فراوان مانند فسفر و نیتروژن وارد آبهای ساحلی می شود و
موجب تکثیر بی رویه جلبکها می شود زمانیکه این گیاهان ریز می میرند و در کف
دریاها ته نشین می شوند منبع غذایی باکتریها شده باکتریهایی که اکسیزن
نامحلول را از آبهای اطرافشان جذب می کنند درنتیجه نواحی عظیمی از کف دریاها
با کمبود اکسیژن مواجه می شوند که موجب مرگ دریازیان به علت کمبود اکسیژن می
شود
در پی کاهش اکسیژن ماهیها
که باهوشتر هستند سریع از منطقه خطر دور می شوند . خرچنگ و میگو نیز از این
ناحیه دور می شوند. اما موجوداتی که بی حرکت هستند یا حرکتی کند دارند مانند
انواع کرمهای دریایی شقایقها و مرجانهای زیبای دریایی و صدف های خوراکی و سخت
پوستان کوچک در کف دریا می میرند .و این موجودات منبع اصلی غذایی میگو وخرچنگ
و ماهی های تجاری در زنجیره غذایی است .
منبع : رویتر -آگوست 2008

مناطقی که نواحی مرده پیشروی داشته
است

رتبه بندی اثرات یوتروفیکاسیون
( خوراک وری )سال
2006 بر
اساس ارزیابی GIWA
دوایر قرمز :
اثر شدید و وخیم
-
دوایر نارنجی
: اثر متوسط -
دوایر زرد
اثر کم و خفیف -دوایر سبز :
بی اثر گزارش شده

مناطق ساحلی با شدت سمیت
و یوترو فیکاسیون زیاد
زرد :
نواحی
باسمیت نگران کننده - قرمز:
نواحی که سمیت آنها به اثبات
رسیده - سبز :
نواحی که در حال بازپروری و پاکسازی هستند
*****
اين صفحه را براي دوست خود بفرستيد